در نگاه اول به نظر میرسد که آیه ی فوق تنها به بیان احکام الهی پرداخته و صرفاً مسائل اخلاقی و تربیتی را بیان مینماید، اما با نگاهی عمیقتر به آیه ی مذکور، میتوان به معجزهای بزرگ در علوم طبیعی پی میبرد. در آیه ی « 233 » سوره ی « بقره » چنین بیان شده است:
چهارم. یاد خدا: «رجال لاتلهیهم تجارة ولابیع عن ذکر الله»[22] یاد خدا، حقیقت سلوک الی الله است. حتی نماز که نور چشم پیامبرصلیاللهعلیهوآله و نشانه اسلام و ستون دین است، اصالتِ آن در یاد خداست: «اقم الصلوة لذکری».[23] ذکر همان یاد قلبی و وجودی است. ذکرهای لفظی نیز یا باید مقدمه ذکر قلبی باشد یا نشانه و تجلّی آن قرار گیرد.
کنیز در حالی که لزره بر اندام و بهت زده بود نزد هارون آمد، هارون احوال او را پرسید. کنیز گفت: امام (ع) را دیدم، شب و روز سرگرم نماز و عبادت و تسبیح بود، به او گفتم: ای آقای من، من برای خدمتگزاری تو به اینجا آمدهام، چه حاجت داری تا تو را یاری کنم. فرمود:
بسم الله الرحمن الرحيم دراعمال روز سوم شعبان ، دعايي نقل شده كه خداوند را در آن به حق سيدالشهداء عليه السلام قسم ميدهيم از جمله اوصافي كه در ابتداي دعا دربارهي ايشان آمده چنين است : ... أن الائمه من نسله ...
همين كه سيد خشت بالاي سر را برداشت ديدند افتاد؛ زير بغلش را گرفتند؛ هي ميگفت: «اي واي بر من.. واي بر من.. به ما گفته بودند يزيد لعنةالله عليه، زن غسّاله و كفن فرستاده ولي اکنون فهميدم دروغ بوده، چون دختر با پيراهن خودش دفن شده..»
حسينيه مشرق – عالم بزرگوار مرحوم آيتالله علامه “ملاّ محمّد هاشم خراساني”* مينويسد: عالم جليل شيخ محمّدعلي شامي كه از جمله علماي نجف اشرف بود به حقير فرمود: جدّ مادري من، جناب آقا سيّد ابراهيم دمشقي كه نَسَبش به سيّد مرتضي علمالهدي منتهي ميشد و سنّ شريفش بيش از 90 سال بود، سه دختر داشت و اولاد پسر نداشت. شبي دختر بزرگ ايشان حضرت رقيّه دختر امام حسين عليهالسلام را در خواب ديد كه فرمودند: «به پدرت بگو: به والي بگويد: ميان لحد و جسد من آب افتاده، و بدن من در اذّيت است، بيايد قبر و لحد مرا تعمير كند.»
دختر به سيّد عرض كرد، ولي سيّد از ترس اهل تسنّن، به خواب اعتنا
قدیمترین مأخذی که در خیل فرزندان رنجدیده و ستمکشیده سالار شهیدان در کربلا از وجود دختری موسوم به رقیّه علیهاسلام(در کنار سکینه علیهاسلام) خبر میدهد، قصیده سوزناک سیف بن عَمیره، صحابی بزرگ امام صادق علیهالسلام است.
گفتار زير درباره يكى از چكادهاى سر به فلك كشيده جهان هستى، امام سجاد عليهالسلام است. او در برابر شديدترين تندباد حادثهها، استوار بر جاى ايستاد و تازيانه خونبارترين پيشامدها، چون عاشورا و گردباد تلخترين روزگاران، مانند دوران اسارت، آسيبى به شكوه او نرساند. قرنهاست كه چشمانداز زيباى بلنداى او، همچنان، چشمها را مىنوازد و به قلبها استوارى و به دلها جرئت مىبخشد.
حضرت صادق(ع) بسیار گریستند و ما نیز به تبع ایشان گریستیم. پس حضرت صادق(ع) فرمودند که امام حسین(ع) میفرمود: من کشته گریه و زاری (اشکم) هستم، نام من در نزد هیچ مؤمنی برده نمیشود مگر آن که محزون و گریان میشود.
چهارم. یاد خدا: «رجال لاتلهیهم تجارة ولابیع عن ذکر الله»[22] یاد خدا، حقیقت سلوک الی الله است. حتی نماز که نور چشم پیامبرصلیاللهعلیهوآله و نشانه اسلام و ستون دین است، اصالتِ آن در یاد خداست: «اقم الصلوة لذکری».[23] ذکر همان یاد قلبی و وجودی است. ذکرهای لفظی نیز یا باید مقدمه ذکر قلبی باشد یا نشانه و تجلّی آن قرار گیرد.
در جـادههاي مه آلـود انتـظار
من ماندهام با دلي تنگ و بيقرار
بـا آيـههاي عاشــقانه ميروم
از كوچه زمسـتان در پي بهــار
تصــويـر كاج كهنــسال آرزو
در قاب چشـم افق مانـده يادگار
آن سـوگلي با همه مهـربانياش
آيد ز مـرز غــزل هاي ماندگار
او ميرسد كنون با خندههاي ناب
از پلـكان طـــلايي افتــخار
بـا واژههاي زلال سـپيد عشـق
از پشت قلـه غيبت رســد نگـار
در مخمل سبز سحر شـود ‹‹رهـا››
اين قامت دريـا كه گشته رهسپار
************************
اگرپیشنهادی درباره ی سایت دارید می توانید پسشنهادتان را به ایمیل زیر ارسال کنید:
nasimemouood7@yahoo.com
madheeshg@iran.ir